Ondanks de hoge waarderingen kunnen beleggers niet om aandelen heen, al blijft de hoge inflatie een vraagteken. Dat is zowat de voornaamste conclusie van het hoofdeconomendebat op Finance Avenue.

Voor een bomvolle en gemaskerde zaal wisselden de hoofdeconomen Koen De Leus (BNP Paribas Fortis), Hans Dewachter (KBC) en Hans Bevers (Degroof Petercam) van gedachten over de toestand van de wereldeconomie en wat de gevolgen zijn voor een beleggersportefeuille.

Ze begonnen met een terugblik. ‘2021 is een jaar van herstel geworden en een kanteljaar’, zei Dewachter. Dat zat er aan te komen, maar er waren toch enkele verrassingen, zowel positieve als negatieve. Positief was dat het economisch herstel bijzonder krachtig was – we kunnen van een ‘springveereconomie’ spreken -, negatief dat de hoop dat groepsimmuniteit de alleenzaligmakende oplossing zou zijn voorlopig de kop is ingedrukt.

Het is ook de vraag hoe duurzaam het herstel zal zijn. ‘De gevreesde faillissementsgolven en massale werkloosheid zijn uitgebleven, maar we zullen uit de crisis komen in een structureel andere wereld’, meent Dewachter. Het is de vraag hoe de centrale banken, die massa’s geld in het systeem hebben gepompt, dat systeem zullen managen. En er zijn ook de hoger overheidsschulden die de fiscale speelruimte beperken.

Koen De Leus denkt niettemin dat we steviger uit deze crisis zullen komen dan uit de grote financiële crisis van 2008/09. Een belangrijke reden is dat het monetair beleid waarschijnlijk veel langer soepel zal blijven. Hij ziet de rente wel stijgen, maar al bij al zal ze zeer laag blijven. ‘Politici zullen aandringen om de rente laag te houden. Reken er dus niet op dat je op je spaarboekje veel zult krijgen.’

Inflatie
Een thema dat steeds weer terugkeerde tijdens het debat, was de hoge inflatie. De Leus ziet ze eind 2022 afzwakken. Dewachter is voorzichtiger: ‘Het is moeilijk te zeggen of de hoge inflatie tijdelijk of persistent is. Het is wel zo dat de inflatierisico’s hoger zijn naarmate de hoge inflatie langer aanhoudt.’ Of de inflatie-opstoot tijdelijk is, zal niet alleen afhangen van de olieprijzen maar ook van de ‘supply chain disruptions’, de verstoringen van de aanvoerketens. Economen zijn volgens hem erg verdeeld over hoe lang die disrupties zullen duren.

Hans Bevers wijst wat de inflatierisico’s betreft ook op het verschil tussen de Verenigde Staten en Europa. In de VS zijn heel wat mensen niet automatisch teruggekeerd naar de arbeidsmarkt en is er opwaartse loondruk. Ook in Europa is er krapte, maar van fors stijgende lonen is nog geen sprake. ‘ECB-voorzitster Christine Lagarde probeert dat ook te zeggen aan de markten en ik denk dat ze gelijk heeft.’

In de VS is het pad naar een normalisering van het monetair beleid intussen al een heel stuk ingezet. De tapering (het afbouwen van de obligatie-inkopen, red.) is aangekondigd. Dewachter ziet de Federal Reserve in de tweede helft van 2022 twee keer de rente verhogen, al zal die nog altijd vrij laag blijven. De ECB is daar nog lang niet aan toe, omdat er amper sprake is van loondruk.

TRINA
Als we dat projecteren op het beleggersuniversum, waar staan we dan? ‘Ik begrijp dat de waarderingen hoog zijn opgelopen, maar dat horen we eigenlijk al tien jaar lang. Op lange termijn moet je niettemin in aandelen blijven, omdat het verwacht rendement daar veel hoger is’, stelt Hans Bevers. Volgens hem zitten we zeker nog niet op het einde van de cyclus en zal de digitale revolutie die volop bezig is, ook ondersteunend werken.

Heerst TINA dan nog steeds? ‘Wij spreken zelfs over TRINA: there is really no alternative’, zegt De Leus met een kwinkslag. ‘Wij blijven overwogen in aandelen maar kijken onder meer naar achterblijvers.’ Hij verwijst onder meer naar de groeimarkten die al twaalf jaar aan het onderpresteren zijn terwijl ze meer en meer aan belang winnen in de wereldeconomie.

Een ander segment dat niet in een portefeuille mag ontbreken is technologie. ‘Als je die de voorbije 12 jaar niet in je portefeuille had, had je veel gemist.’

Bron: De Tijd.