De vrees voor een forse inflatieversnelling tempert het optimisme over de heropening van de economie. Maar een pauze of correctie is geen slecht nieuws voor de financiële markten.

De steile opmars van de eerste vier maanden van het jaar is sinds eind april tot een einde gekomen. Dat gaat gepaard met heftiger schommelingen. Bewegingen van meer dan 1 procent op een dag komen de jongste weken vaak voor, waarbij de dalingen meer uitgesproken zijn dan de stijgingen.

De hoofdoorzaak van de kentering is de inflatievrees. Alles lijkt duurder te worden door een schaarste aan grondstoffen en personeel, nu de consumenten hun portemonnee weer kunnen en willen opentrekken en de bedrijven opnieuw investeren. Hogere prijzen zijn de keerzijde van de heropeningsrally. We zullen meer moeten betalen voor onze boter, worsten, wasproducten of flessenwater.

De hamvraag is of de hogere inflatie een blijver wordt of een tijdelijk fenomeen is. De centrale banken gaan uit van het tweede scenario. Een deel van de inflatieversnelling is te wijten aan tijdelijke tekorten die zijn ontstaan door de pandemie en door haperingen in de toeleveringsketen. Als de productiecapaciteit weer wordt opgeschroefd, raakt het probleem opgelost. Maar niet iedereen is daarvan overtuigd. Als de inflatie hardnekkig hoog blijft, zullen de centrale banken de rente moeten verhogen en lijkt het tijdperk van het gratis geld voorbij. Dat kan op de beurzen wegen. 

Een milde correctie is geen slecht nieuws. Aandelen kunnen niet continu stijgen zonder zeepbellen te creëren. En na een klim met zo’n 10 procent dit jaar was het tijd voor een adempauze. Bovendien doet het de nieuwe schare beleggers beseffen dat er ook risico’s zijn. Het risicobesef was bij velen verdwenen, wat ontaardde in pure goklust op zoek naar snel geldgewin. De speculatieve excessen worden nu gelukkig ingetoomd. De cryptomunten, die onderliggend geen enkele waarde hebben, krijgen klappen. 

Deze video analyse is helaas niet meer beschikbaar…